بالابردن سواد هنری شهروندان، مورد غفلت واقع شده است.

احسان مهدوی ، مدرس دانشگاه و دبیر شورای گرافیک شهرداری مشهد نیز در خصوص سواد هنری مردم از فضای شهری و محیط پیرامون شان می گوید : نبودن دانشگاه  هنر و دانشجوی هنر در شهر مشهد و جای خالی خیلی از هنرها در این شهر، سبب شده است سواد هنری شهروندان نه تنها رشد نکند، بلکه رفته رفته کارکرد و ارزش واقعی خود را از دست بدهد.

او با بیان اینکه در جامعه امروزی حس می شود کسی بهایی برای هنر قائل نیست، اظهار می کند: حتی خیلی از هنرمندان در شهر مشهد هستند که خودشان را هنرمند نمی  دانند مثلا قشر معماران ، این قشر لفظ مهندس را بیشتر می پسندند تا هنرمند، چرا که در جامعه کنونی ارزشی را که افراد جامعه برای یک مهندس قائل می شوند، برای یک هنرمند قائل نیستند.

این کارشناس هنری ادامه می دهد، لذا قشری همانند معماران با اینکه کار هنری در تمام سطح شهر انجام می دهند، ولی نه خودشان تمایل دارند از کار آن ها به عنوان کار هنری یاد شود و نه اینکه جامعه به کار آنها به عنوان هنر نگاه می کند.

مهدوی با گریزی به تغییر کارکرد هنر از گذشته های دور تاکنون، بیان می کند : هنر زمانی وظیفه انتقال فرهنگ و اندیشه را در طول تاریخ داشت، اما شهروندان امروزی نگاه تفریحی به کارهای هنر در سطح شهر دارند.

این مدرس دانشگاه معتقد است : اخلاق با هنر رشد می کند و هنر یعنی کار و این در حالی است که به دلیل بی توجهی جامعه، زمینه اشتغال به کارهای هنری روز به روز کمرنگ تر می شود و حتی درآمد زایی نیز از کارهای هنری چشمگیر نیست.

او با تاکید بر اینکه باید مراجع ذیربط، سواد هنری مردم را بالا ببرند، تصریح می کند: نگاه به کارهای هنری به صورت منظره پرستی شده است، یعنی مردم در نگاه به یک اثر هنری به دنبال مقایسه آن با آن چیزی که در محیط پیرامون وجود دارد، هستند در صورتی که از هنرمند باید توقع خلق چیز جدیدی را  داشته باشند، نه خلق همان چیزی که در جامعه وجود دارد.

این هنرمند از نگاه مادی گرایی که شهروندان امروزی به هنر دارند، انتقاد می کند و می گوید : مردم دوست دارند همه چیز را لمس کنند و حتی ارزش یک کار هنری را با لمس کردن و یا اندازه آن می سنجند، که این مسئله ناشی از این است که نگاه معنوی و انتزاعی نسبت به هنر وجود ندارد.

او از نقش آموزش و پرورش در زمینه تبیین جایگاه هنر برای دانش آموزان انتقاد کرده و عنوان می کند : آموزش و پرورش در زمینه کمرنگ شدن ارزش واقعی هنر در جامعه مقصر است . از دیدگاه این کارشناس هنری، مقصر دیگر مدیران و سرمایه داران هستند، به طور مثال در تابلوهای تبلیغاتی سطح شهر مشهد اصلاً بحث هنری دیده نمی شود از طرفی مردم این نوع تابلوها را می بینند و سواد بصری آن ها تحت تاثیر طراحی و شکل آن ها قرار می گیرد.

دبیر شورای گرافیک شهرداری مشهد پیشنهاد می کند : باید قانونی وضع شود که برای طراحی این بیبلوردها از هنرمندان نیز استفاده کنند و اجازه ندهند مردم تابلوهای تبلیغاتی و تابلوهای بزرگ تبلیغاتی را ببیند و سواد بصری شان با  دیدن آن ها نه تنها افزایش نیابد، بلکه افت نیز پیدا می کند.

او به  دیدگاه خانواده ها از هنر نیز گریزی می زند و اظهار می دارد : متاسفانه مسئله دیگری که سبب شده است بی مهری نسبت به هنر زیاد در جامعه شهری حس شود، برتری دادن به برخی از رشته ها و در مقابل بی ارزش کردن سایر رشته هاست. دانشجویان هنر ، بزرگترین مشکلی که دارند عدم حمایت و تشویق خانواده هایشان است آنها حتی برای انتخاب رشته های هنری باید در برابرمخالفت های خانواده های خود ایستادگی و مبارزه کنند.